Referandum sürecinde  görüşmeler yaptığı  köylülere teşekkür etmek için yollara düşmüştü Ali Kırbıyık.  Erdemli de Torosların güzelliği ile buluşan Kırbıyık'ın ilk durağı Güzeloluk Yaylasının Güneyli köyüydü. Sıcacık güleç yüzler karşıladı bizleri. Bir de çiseleyen yağmur. Yağmurun ıslattığı toprağın kokusu, içtiğimiz kekik çayının mis kokusuna karıştı. Bizleri gören köylüler yüzlerinde tebessüm ve unutulmamış olmanın verdiği mutlulukla yanımıza geldi birer birer. İçtenlikle ve mutlulukla söylenen  "Bizi ziyarete Ali Kırbıyık'tan başka kim gelir" sözü belki de güne damgasını vuran cümle olarak kaldı tüm gezi boyunca üzerimizde. Aslında içinde öylesine büyük bir sitem barındırıyordu ki. Tam da bu yüzden Ali Kırbıyık'ın "Gitmediğimiz köy, sıkmadığımız el kalmayacak" ilkesi ile arşınlanan yolların ne kadar önemli olduğunu gözler önüne seriyordu. Köyün kahvesinde başladı önce sohbet. Her şeyin fazlasıyla farkında ve o kadar kaygılı bakışlar vardı ki konuşulurken memleket meseleleri. Gündem onlardı, onların gündemi ise alın terlerini topraklarına akıttığı memleketleri.

Ali Kırbıyık umut verdi kaygılı bakışlara "Biz buradayız CHP burada renkleri ile herkes için herkesi kucaklayarak birlikte olduğumuzda her şeyi yenecek güçteyiz" diyordu " Umutsuz olmayın" Ahmet efendinin dili Mehmet efendinin sözü idi gerçekten kıymetli olan, elektriklerinden sularına kadar devletin hizmetlerinden şikayet etseler de binbir emekle tarlalarında ürettiklerinin karşılığını alamamak değildi konuları, yaşam kavgalarını attılar kenara, Ülkenin kaygısını taşıyorlardı kendilerini unutulmuş bir kenarda dağ başında bırakılan gibi hissetseler de, ülkenin geldiği durumun fazlasıyla farkındalardı.

Ve kalktık köy kahvesinden yürüdük meydana. Pazarcısından esnafına kadar tek tek sıktık ellerini. Aslında sıkılan kabul gören bizim ellerimizdi. Ali Kırbıyık'ı kucaklayan yürekler CHP'yi kucaklar gibiydi, renklerimizin kimliklerimizin ötesinde memleketi kucaklamak ister gibi… Her köşede çayını sunan, bahçesine davet eden, elini tutan güzel insanlara hoşça kal dedik ve devam ettik yolumuza tekrar misafir olunacağının sözü verilerek.

İkinci durağımız Hüsametli Köyüydü. Güneyli Köyünde gördüğümüz kalabalık yoktu ne kahvede, ne meydanda. Çoğu tarlada, 40 kuruşa sattıkları biberin kendilerini yaşatabilme kavgasında. Bizlere mesafeli ama yine de güleç yine de misafirperver… Yüzlerindeki endişeye öfke de karışmıştı. Ama sustular yuttular öfkelerini. Kime neye öfkelilerdi bilinmez. Bizlere değil elbet belki de yitip giden alın terlerine. Siyaseti masaya yatırdılar alın terlerini toprağa akıtanlar,  kimi sadece dinledi, kimi kelimeleri korkarak seçti. Ama Ali Kırbıyık nezaketin yüzü oldu, tebessüm oldu bakışlar. İçilen bir bardak çayın ardından uğurlandık. Biliyoruz ki arkamızdan bize el sallayanların dokunmuştuk artık hayatlarına.

Ve Aslanlı Köyü… Her esnafın tek tek elini sıktı Ali Kırbıyık. Şaşkınlık okunuyordu yüzlerden. Yoksa yine bir seçim zamanı mıydı? Yo hayır seçime daha çok var ki zaten varlıkları altı ay kala hatırlanırken peki neden buradalar? Sadece esnaf değil lokantalarda olan müşterilerde de aynı şaşkın bakış Ali Kırbıyık tek tek ellerini sıkar, hatırlarını sorarken. Kahve de büyük bir kalabalık vardı gün artık bitmeye yakın. Bedenler yorgundu, kafalar ise bizi görmekten karışık. Selamlaşmalar, ayaküstü yapılan sohbetler ile adımladık geride sıcaklık bırakarak. Esnaflar dükkanlarından çıkmaya, kapılarında bizi beklemeye başladılar. Gelen davetlere edilen ikramlara bir dahaki sefer diyerek alacak defterine yazdırdık, ayaküstü sohbetlerle gönüllerini aldı Ali Kırbıyık.

Erdemli Koyuncu Mahallesi Muhtarı sıktığımız ellerden biriydi. Mutlu ve takdir dolu bakışlarla sohbete başladı Ali Kırbıyık ile. Teşekkür ediyordu muhtarımız. Bir tek CHP tebrik etmiş onu ve ziyaret etmiş muhtarlığı kazandığında. Oysa bir başka rengin temsilcisiydi. Şimdi yine CHP'yi görmek, değer verilmek muhtarı büyük bir samimiyetle özeleştiri noktasına getirdi. Kucakladı tüm renkleri birleştirerek. Tıpkı Koyuncu Muhtarı gibi Köseli Köyü Muhtarı da yanımıza gelip bizleri görmekten duyduğu şaşkınlık ve takdiri dile getirdi. Ve aylardır köyünün sorunlarına muhatap bulamamış olmanın verdiği kaygı ile sorununu paylaştı Ali Kırbıyık ile. Sadece sözler verilmedi harekete geçildi, birkaç yer ile telefonda görüşülerek. Sadece dokunmakla kalmayıp bu insanların hayatına, değer olduklarını yaşatabilmek gezimizin tüm yorgunluğunu yok etti. Dokunulan hayatlarda da bizlerde de umut ve mutluluk bırakarak sonlanıyordu gezimiz.

Ali Kırbıyık'ın gezideki sohbetlerinde sık sık dile getirdiği Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün "Köylü milletin efendisidir" sözü o temiz yüreklerinde, gülen gözlerinde, tüm yaşayabilme kavgalarına karşın ülkem için ne yapabilirim endişelerinde yerini buluyordu. Aslonan insanların hayatlarına dokunabilmekti koşulsuz, ve onları dinleyebilmekti kendi çıkarlarını düşünmeden. CHP halk olmalıydı, ve bu gezi de Ali Kırbıyık ile vücut bulan CHP halk oldu, halktan oldu.

İşte buydu bu ülkenin her karış toprağının ihtiyacı olan. Bir gün değil, seçim zamanlarında değil her zaman Halk için var olduğunu hissettirmektir önemli olan.

M. Gülşah ARSLAN

15.08.2017 Erdemli / Güzeloluk Yaylası Gezi Notları